Dánardægur Jóns Sigurðssonar

Á s.l. fimmtudag horfði ég yfir Arnarfjörðinn og yfir að Hrafnseyri fæðingarstað Jóns Sigurðssonar og í dag sat ég ég við skrifborð Jóns í Jónshúsi í Kaupmannahöfn og skrifaði í gestabókina á dánardægri hans.  Ég hef alltaf verið stoltur af því að vera Arnfirðingur og ólst upp við að það væri öfundsvert að fá að vera Íslendingur.  En nú er hún Snorrabúð stekkur eins og sagt var.  Auðkúluhreppur, heimasveit Jóns nánast komin í eyði og í Arnarfirði sem í þúsund ár var þéttbyggð sveit er lítið eftir sem Jón hefði verið stoltur af.  Þó er Arnarfjörður gullkista sem gæti skilað íslenskri þjóð umtalsverðum verðmætum.  Fólkið þar gæti skilað þjóðarbúinu miklu meiri gjaldeyristekjum en meðaltalið ef það einungis mætti það.  Fjöreggið, sjávarauðlindin er seld hæstbjóðanda og mannfólkið og íslensk menningin skiptir ekki máli.  En ég ætla ekki að hafa fleiri orð um þetta í dag og halda áfram að halda upp á afmælisdaginn minn.

Allt er þegar þrennt er

"Velheppnuð fiskveiðistjórnun" hefur í fyrsta lagi orsakað stöðuga skerðingu á þorskafla. Í öðrulagi er hún upphafið að þeirri efnahagsstöðu sem nú er uppi og í þriðja lagi gæti hún verið ástæðan fyrir sýkingu í síldinni þar sem síldarstofninn er að stækka mjög mikið og það er ekki veitt nóg.  Við aukinn þéttleika fiska aukast sjúkdómar.

Síldarsýkingin mikið áfall

Eru menn bara flón

"segist Davíð hafa hreina samvisku, enda hafi hann lengi varað við því hvert stefndi og verið mjög gagnrýninn í garð nýju auðmannanna en ávallt talað fyrir daufum eyrum."
Hannes Hólmsteinn segir í bloggi sínu um daginn að ein af ástæðunum fyrir bankahruninu sé framganga "áhættukapítalista". 
Og svo kemur Davíð aftur og hreinsar til.  "Ekki svona kapítalista heldur hinsegin kapítalista"!!!!

Davíð: „Þá mun ég snúa aftur"

Strandsiglingar

Það er lífsspurmál fyrir þjóðina alla að strandsiglingar hefjist að nýju.  Skip sem sigla "vestur um" og "austur um" einu sinni í viku eru nauðsynleg til þess að endurreisa atvinnulífið á landsbyggðinni.  Hafið hefur alltaf verið hinn eini sanni hringvegur Íslands og fiskurinn í sjónum og sauðkindin það sem haldið hefur í okkur lífinu í þúsund ár.  Ef nýta á auðlindir þjóðarinnar af skynsemi fyrir þjóðarhag þá er þetta eitt af því fyrsta sem gera þarf til að treysta grunninn og efla samstöðuna.

Skipaútgerð ríkisins var lögð niður 1992 af ríkistjórn Davíðs Oddssonar með Halldór Blöndal samgönguráðherra í fararbroddi.  Helstu rökin fyrir þessari aðför að landsbyggðinni voru þau að ekki mætti "niðurgreiða" þessa útgerð.  Allar götur síðan hafa vegir landsins verið niðurgreiddir, kostaðir af ríkinu eins og eðlilegt er.

Ef koma þarf vöru frá Bíldudal til Raufarhafnar þá þarf fyrst að senda hana til Reykjavíkur (kr.37 þús/tonn) og þaðan norður (kr.45 þús/tonn) skv. taxta Flytjanda (ágúst 2008).

Svæðisútvarpi lokað

Þegar draga skal úr kostnaði við rekstur Ríkisútvarpsins, útvarps allra landsmanna þá er byrjað á að leggja niður svæðisútvarpið.  Það er um að gera að brjóta niður allt sem stuðlað getur að samstöðu fólks í hinum dreifðu byggðum.  Ég held að Ríkisútvarpið ætti að upplýsa okkur um rekstrarkostnað stofnunarinnar, í smáatriðum.  Hvað vinna margir hjá þessu fyrirtæki okkar og hver eru laun og hlutverk hvers og eins.  Ég veit ekki hvort það er rétt sem ég hef heyrt að nokkur hundruð manns vinni hjá stofnuninni.  Fróðlegt væri að fá ítarlegar upplýsingar.

Frumvarp um rannsóknarnefnd

Vonandi verður bankahrunið skoðað í heild, aðdragandinn með tilkomu gjafakvótans og endalokin þegar peningarnir voru búnir.  Búið að sólunda öllu sem margar kynslóðir hafa dregið að landi og setja í tóma steypu.   Í fréttinni um þetta segir: "Nefndin getur farið jafn langt aftur í tímann við rannsóknina og hún telur sig þurfa til að fá sem gleggsta yfirsýn yfir málið."  Það verður að rannsaka þetta mál í heild.  Ef það verður ekki gert verður þjóðin áfram sundruð og ekki lífvænlegt í þessu landi.

Víðtækar rannsóknarheimildir

Gjafakvótinn var upphafið og ætti að vera endirinn á sorgarsögunni.

Þorvaldur Gylfason benti réttilega á það á fundinum í Háskólabíói í kvöld að framsalið í kvótakerfinu væri upphafið að þeim endalokum sem við nú þurfum að upplifa.  En fáum við að sjá endalok kvótakerfisins sem lagt hefur margar sjávarbyggðir í rúst?  Ég hlustaði á viðtal við Friðrik J. Arngrímsson hjá LÍÚ í útvarpinu um daginn og þar sagði hann að stór hluti af útgerð í landinu væru gjaldþrota.  Erlendir bankar ættu veð í aflaheimildunum en það væri þó ljós punktur að útlendingar mættu ekki eiga þær nema í eitt ár.  Ef ég man rétt þá kom ekkert fram um það hvað nú tæki við.  Engin umræða fer fram um þetta mál og þó að Þorvaldur nefndi þetta og Einar Már rithöfundur vildi gjafakvótakerfið burt þá spyr enginn um það hvað eigi að gera við kvótakerfið.  Þessi frábærlega vel rekni sjávarútvegur okkar skuldar líklega 1000 milljarða króna og nú eigum við skuldina.  Er verið að ráðstafa peningunum sem teknir eru að láni með okkar ábyrgð til þess að bjarga þessum "vel reknu" fyrirtækjum.  Það vantar alla skynsamlega umræðu um þessi mál og það þarf að útskýra það með dæmum og tölum að hvaða leyti sjávarútvegurinn er vel rekinn.  Það þarf að segja frá því hverju hefur verið fórnað og hvað hefur komið í staðinn.  Það þarf að bera saman mismunandi útgerðarform og vinnsluleiðir og sjá hvað er best fyrir þjóðina.  Skynsamleg umræða um þessi mikilvægu mál hefur verið nær engin og enga skýringu sé ég á því nema þá að fréttamenn hafa verið fullkomlega fáfróðir um þennan mikilvægasta atvinnuveg þjóðarinnar fyrr og síðar.

Má búast við heiðarlegri endurreisn Nýja-Íslands?

Í hvað fara peningarnir sem þjóðin hefur fengið að láni.  Það væri fróðlegt að fá upplýsingar um það.  Hve mikið fer í að borga svokölluð jöklabréf?  Hve mikið til þess að bjarga gjaldþrota sjávarútveginum frá því að lenda í höndum erlendra banka?  Er eðlilegt að sömu öfl og komu okkur á vonarvöl fái að ráðskast með peninga sem við og afkomendur okkar þurfum að borga með blóði, svita og tárum.  Enn hefur ekkert verið sagt um það hvernig á að afla tekna í framtíðinni.  Enn er ekkert farið að ræða um það hvernig megi nýta auðlindir landsins á sem hagkvæmastan hátt fyrir þjóðina alla.  Enn hefur ekkert komið fram um það að íbúar landsins muni allir sitja við sama borð í framtíðinni þegar farið verður að skipta tekjunum sem aflað verður.

Það vantar alla umræðu um grundvallaratriði og segja má að það sé undarlegt þar sem sem hér er ekki um flókna hluti að ræða.  Það eru bara einfaldar spurningar um réttlæti.  Í orði kveðnu eigum við öll að hafa fengið uppeldi sem byggist á frelsi, jafnrétti og bræðralagi.  Það ættu allir að vita hvað þessi orð þýða.

Við vitum hvað hefur gerst og við þurfuð að vita hvers vegna.  Þegar búið er að skilgreina allan aðdraganda ófaranna, áratugi aftur í tímann, þá fyrst er hægt að byrja heiðarlega uppbyggingu.  Ég get ekki séð að neinn stjórnmálaflokkur sé farinn að fjalla af neinu viti um grundvallaratriði.

Bara grín

Eftir það sem gerðist í dag þá getur ekki verið annað en að þetta sé allt saman bara tómt grín og bráðum sé leikritið búið og við getum öll farið að snúa okkur að alvöru lífsins.  En það er því miður ekki svo gott, farsinn heldur áfram og enn er langt þangað til að honum líkur.  Sumir leikaranna eru farnir að ganga út og láir þeim enginn.  Áhorfendur púa á þá sem eftir eru en meistarastykki höfundarins batnar ekkert.  Það er komin veruleg ókyrrð í leikhúsgesti og mestar líkur á að þeir yfirgefi leikhúsið.

Flytjum út atvinnuleysið

Við höfum reynslu í að losna við atvinnuleysi.  Það þarf ekki annað en að líta til þess sem gerst hefur í sumum sjávarbyggðum landsins á síðustu 10 - 15 árum.  Framsal aflaheimilda var ástæða þess sem þar gerðist og nú eru sömu markaðslögmálin búin að setja landið á hausinn.

Þriðjungur þjóðarinnar vill flytja